Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Αγχος..


Ενα ασχημο συναισθημα..
Που μας πολιορκει τις περισοτερες φορες..
Που εχουμε στο μυαλο μας πραγματα για να κανουμε..
Πολλους και διαφορους στοχους συσορευμενους..
Ακομη και στην πορεια της ζωης μας φτιαχνοντας οικογενεια..
Επιδη χανεται ολο αυτο που επικρατει στην αρχη..
Λογου διαφορον υποχρεωσεων..
Μας πολιορκει παρα πολυ το αγχος..
Με αποτελεσμα να χανουμε τον καθε ελεγχο και να σπαμε μεσα μας..
Ειναι απο τους χειρωτερους συμαχους μας και μας ακολουθει παντου..
Αν δεν εχουμε μαθει να τοποθετουμε το καθε τι..
Με οργανοση και προγραμμα..
Τοτε πολυ συντομα με τον συμαχο αυτον..
Μας πιανει πανικος..
Μας σκοτεινιαζει την ψυχη..
Και στην πορεια αν δεν το καταπολεμισουμε..
Το καθε τι που πρεπει να αντιμετοπισουμε μας φαινεται βουνο..
Το αγχος για το σημερα που δεν μπορουμε να ανταπεξελθουμε..
Και για το αυριο που ειναι αβεβαιο...
Μας κανουν δυσπιστους ακομη και στους ιδιους μας τους εαυτους..
Με αποτελεσμα να χανεται η εμπιστοσυνη σε ολα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου