Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Ευγνωμοσυνη...


Η ευγνωμοσυνη γεννιεται μεσα απο την ταπεινοτητα..
Ευγνωμοσυνη ειναι το να εκτιμας το τιποτα..
Το πιο απλο..
Αν κοιτας μονο αυτα που θα ηθελες και χανεις αυτα που
εχεις εκεινη την στιγμη διπλα σου..
Δεν υπαρχει ευγνωμοσυνη..
Πρεπει να ευγνωμονουμε τον δασκαλο που μας εμαθε γραμματα
και μας ανοιξε τους οριζοντες..
Τους γονεις που μας φερανε στον κοσμο αυτον και δωσανε την
ζωη τους για να μην μας λειψει τιποτα..
Και σε καθε δυσκολια ητανε διπλα μας..
Εναν φιλο που μας στυριξε η εδωσε την μπουκια του για να φαμε εμεις..
Εναν ανθρωπο που στον δρομο χρειαζομασταν βοηθεια και μας την εδωσε..
Ευγνωμοσυνη ειναι και ο ηλιος που βγαινει το πρωι και εχουμε την υγεια μας..
Οι εικονες που μας προσφερει η ιδια η φυση καθημερινα κι εμεις απλα τις προσπερναμε..
Το καθε τι ζωντανο και αψυχο που ειναι αναμεσα μας..
Την ευγνωμοσυνη μπορει να μας την διδαξει πολυ καλα ενας σκυλος..
Που οτι και να τον κανουμε..
Ακομη και να τον μαλωνουμε..
Σκυβει το κεφαλι και ερχεται παντα διπλα μας και μας φιλαει..
Πολυ σπουδαιο προσον η ευγνωμοσυνη!!!
Η ευγνωμοσυνη ειναι ανθρωπια..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου